Жүректің туабітті патологиясына бірегей операцияны С.Жошыбаевтың кардиохирургия және трансплантология ғылыми-клиникалық орталығының кардиохирургтары жүргізді. Өткен жылдың қараша айының соңында Мойынқұм ауданының 17 жастағы тұрғыны кардиохирургия және трансплантология ғылыми-клиникалық орталығы мамандарына жүрек соғу жиілігінің жоғарылауына, ентігуге, жалпы әлсіздікке байланысты жүгінген. Жас жігіттің айтуынша, 2008 жылы оған «Туабітті жүрек ауруы, гипертрофиялық кардиомиопатия» диагнозы қойылған. Жағдайының нашарлауы соңғы екі айда қатты біліне бастаған. Диагнозды нақтылау үшін пациентке доплермен ЭКГ, жүрек қуыстарының катетеризациясы жасалып, зерттеу нәтижелері бойынша сол және оң қарыншалардың қабырғаларының айқын концентрлі гипертрофиясы (қалыңдауы), сол және оң қарыншалардың шығыс трактінің стенозы, оң және сол жақ жүрек бөлімдері қуысының кеңеюі анықталған. Мамандар медициналық қарап-тексеруден кейін науқасқа туабітті жүрек ақауы, оң және сол жақ шығыс трактінің обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиясы, І дәрежелі митральді және трикуспидті қақпақшаның жеткіліксіздігі, ІІІ дәрежелі жүрек жеткіліксіздігі деген диагноз қойған. 9 қаңтарда пациенттің өмірін сақтап қалу үшін дәрігерлер оны ота бөліміне дайындап, күрделі операция жасаған. Хирургиялық отаны кардиохирургтар Икром Мұхамедов, Азамат Кенбаев және анестезиолог Фариза Бегалиева жасаған. Онда инфундибулэктомия және оң жақ қарыншаның шығатын саңылауын аутоперикардпен пластиктеу, сол жақ қарыншаның шығатын саңылауының қарыншааралық қалқасының жұмсақ миоктомиясы жүргізілген. Ота сәтті өткен. Науқастың отадан кейін 6 тәулікте әл-ауқаты жақсарып, тұрғылықты жері бойынша дәрігерлердің бақылауымен үйіне шығарылды. Пациент енді кардиохирургия және трансплантология ғылыми-клиникалық орталығының жіті бақылауында болып, оңалтудан өтеді. Мамандардың айтуынша, гипертрофиялық кардиомиопатия – балалар тәжірибесінде жүрек бұлшықетінің аурулары арасында таралуы бойынша бірінші орында тұр екен. Бұл тұқым қуалайтын патология. Оның ішінде кардиомиопатияның ең жасырын түріне жататын көрінеді. Ауру ұзақ уақыт бойы асимптоматикалық (бұл адамда аурудың ешқандай белгілері байқалмайды) болуы және оның соңы кенеттен болатын өлімге әкелуі мүмкін. Статистикалық мәліметке сүйенсек, балаларда кенеттен қайтыс болу жиілігі жылына 4-6 пайызды құрайды. Бұл аурудың өлім жиілігін хирургиялық емдеу, яғни гипертрофиялық кардиомиопатия арқылы жылына 2-ден 0,5 пайызға дейін төмендетуге мүмкіндік береді.

Эльмира Байназарова