Қараша

Қарашадан қар жауып тұр паң күліп, Бал аша алман, даусым бітіп қарлығып. Өткен ай, жыл бәрі-дағы өкініш, Келер күннің барлығының алды үміт. Қарашадан жел еседі ызғырық, Қара суық табанымды сыз қылып. Өткенімнің тиіп басқа қамшысы, Келер күннен күтіп жүрмін ізгілік. Қарашадан бақыт күтем көптеген, Айлар, жылдар өте бермес өкпемен. «Қараш-қараш» оқиғасын оқумен, Қараша үйден болашаққа беттегем. Қарашада түссе жерге қар қалың, Аппақ қарлар, аппақ менің арманым. Сол арманға қарашада аттанғам, Жеткен жоқпын, бірақ қазір жолдамын.

Хамит ЕСАМАН