Менің ауылым – Қазақстанның бір бөлшегі

Жас ұрпаққа сапалы біліммен бірге саналы тәрбие беру қай кезде де өз өзектілігін жоғалтқан емес. Қазірде солай. Арғы ата-бабаларымыз жас өрендерді елін, жерін сүюгеүндеп, ұлттық салт-дәстүрмен сусындатуды мұрат тұтқан. Мұндай рухани үндеу де өз нәтижесін беріп, бүгінгі күнге жеткізді. Жаңа ғасырлардың белесінде өзінің 32 жылдық тарихына табан тіреген Қазақ елінің патриоттардың мекеніне айналуы өзгеге үлгі, өзімізге медеу. Сол себепті де, мемлекет тарапынан патриоттықты дамыту бағытында өткізілетін іс-шаралар мен бағдарламалар қалай атқарылып жатыр деген сұрақ ойға оралады. Оның үстіне, бір жағынан сананы тұрмыс билеп, екінші жағынан жаһандық сапырылыс үстемдік құрған заманда өскелең ұрпақ патриотизмді қалай түсінеді? Ал патриотизмнің белгісіне айналған қазақ тілінің жағдайы қалай? Сұрағымызға жауап табу үшін Түркістан облысына аттандық.

Жуырда «Тілдік және этникалық белгілері бойынша ар-намыс пен қадір-қасиетті қорлаудың кез келген нысандарына жол бермеу» жобасы аясында «Менің ауылым – Қазақстанның бір бөлшегі» тақырыбында этносарлықты сақтауға бағытталған кездесу ұйымдастырылды. Алғашқы жиын Түркістан облысы, Сайрам ауданы, Қарабұлақ ауылында өтті. Кездесуге ауыл тұрғындары, студенттер, өзге ұлт өкілдері жиналды.

Алғашқы спикер А.Булатқызы этнос өкілдерінің Қазақстан үшін маңызы туралы айтты.

Спикердің сөзін ұйып отырған жиын қатысушылары да патриотизм жайлы терең ойларымен бөлісті. «Қазақстан – біздің Отанымыз», «Еліміздің тұрғыны ретінде бәріміз бірдей мемлекеттік тілді білу керекпіз», «Қарабұлақ ауылында 90 пайыз өзге этнос өкілдері тұрады, бірақ барлығы қазақ тілінде сөйлейді», «Біз ауылымызды жақсы көреміз, әрбірімен мақтанамыз» деді ауыл тұрғындары. Екінші спикер Назым Қожамарова де ауыл тұрғындарының сөзін жалғастырып, елімізге белгілі жазушы Шерхан Мұртаза жайлы айтып берді. Ол  «Парижде болдым – Париж түсіме кірмеді. Мысырда болдым – Мысыр түсіме кірмеді. Қытай, Моңғолстан, Үндістан, Пәкістан, Иран бардым. Мұхиттың арғы бетіндегі Техаста, Чикагода, Нью-Йоркта болдым – олар да түсіме кірмеді. Баяғыда Мәскеуде бес жыл оқыдым – оны да түсімде көрмедім. Түсімде ылғи балалық шағымды көремін. Түсіме күн сайын Мыңбұлақ кіреді. Түсімде Ақсу-Жабағылыны көремін» деп, Шерағаның өмір өрнегінен сыр шертіп, патриотизмнің үздік үлгісін суреттеді.

Жиын барысында еліміздегі ең үлкен ауылдың тыныс-тіршілігімен қарабұлақтықтар таныстырды. Бірі еліміздің экономикасына септігін тигізер кәсіппен айналысса, бірі ауыл шаруашылығымен айналысады екен. Ауыл шаруашылығына қажетті мамандар Қарабұлақта даярланады, темірден түйін түйетін шеберлер де аз емес. Ауыл азық-түлікпен өзін-өзі қамтамасызететін жағдайда, яғни 1 657 шаруа қожалығы, 5 ЖШС, 4 өндірістік кооператив, 3 СТК және 5 өңдеу цехы бар. Ауыл бойынша 438 кәсіпкерлік нысанда ауыл тұрғындары қызмет етеді.Қариялар да ауылды көркейту мақсатында атқарылып жатқан жұмыстардың жеткілікті екенін жеткізді.

Расында, патриотизм – ол адам баласының туған жерге адалдығының, сүйіспеншілігінің, риясыз махаббатының белгісі, ұлтшылдыққа, рушылдыққа, жершілдікке, жікшілдікке ұласпаған, парасатты ойынан туатын асыл қасиеті, оның қоғамға қарым-қатынасын білдіретін ішкі қағидасы. Патриотизм - адам баласының Отанына, туған тіліне, дініне, салт-дәстүріне деген махаббатының еліне деген құрметімен бітіскен жері. Шын патриот елінің дамуы үшін теңізге тамған тамшыдай болсын әрекет етеді. Еркін форматта өткен кездесу жылы лебіздермен, сұрақ-жауаппен қорытындыланды. Ауыл тұрғындары да өз елінің патриоттары екендігін жеткізді, сездірді.

Аяулым ЖАМАНҚАРА